همزمان از سال ۱۳۶۶ در دانشگاه تهران در رشته کارشناسی علوم سیاسی قبول شد و این رشته را تا مقطع دکتری علوم سیاسی با گرایش اندیشه سیاسی از همین دانشگاه ادامه داد و رساله دکتر خود را با عنوان « دانش ، قدرت و مشروعیت در اسلام» در سال ۷۸ اخذ کرد.. این رساله که با الهام از روش شناسی فوکو و هرمنوتیک گادامر تنظیم شده است به بررسی مناسبات قدرت و دانش در دوره میانه اسلام پرداخته و چگونگی زایش دانش سیاسی دوره میانه را کاوش می کند.
پیش از این دکتر فیرحی در دوره کارشناسی ارشد هم رساله « اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجاریه» را نوشت . این رساله به اندیشه سیاسی فقیهان مشهور شیعه در دوره قاجار اختصاص دارد. و کوشش می کند مهمترین مکاتب فقهی-سیاسی شیعه را که در دورة قاجاریه بسط یافته و حضور خود را کماکان در تحولات مشروطه(۱۲۸۴/۱۹۰۵) و انقلاب اسلامی (۱۳۵۷/۱۹۷۹) به بعد در ایران، حفظ کرده است، تحقیق نماید.
از دکتر فیرحی تا کنون کتاب های « قدرت ، دانش و مشروعیت در اسلام»، چاپ چهارم(تهران : نشر نی،)۱۳۸۴،«نظام سیاسی و دولت در اسلام»، چاپ سوم،( تهران : سمت ، ۱۳۸۴)،« تاریخ تحول دولت در اسلام» ، در دست انتشار تدوین یا منتشر شده است و نیز۳۰ مقاله از وی هم در حوزه اندیشه سیاسی اسلام در مجلات و کنفرانسهای علمی انتشار یافته است.
وی از سال ۱۳۷۸ عضو هیأت علمی و دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران بود و دروس «اندیشه سیاسی در ایران معاصر» و « اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» در دوره دکتری ،« فقه سیاسی» و «افکار سیاسی در ایران و اسلام» و « بنیاد گرائی و رادیکالیسم اسلامی معاصر» در دورة کارشناسی ارشد و « نظام سیاسی و دولت در اسلام» ، « تاریخ تحول دولت در جهان اسلام» و «مبانی اندیشه های سیاسی در اسلام» در دوره کارشناسی. را تدریس‌کرده و می‌کند.
راهنمائی رساله های متعدد دکتری و کارشناسی ارشد در بارة اندیشه سیاسی اسلامی از دیگر فعالیت های دکتر فیرحی است.
وی همچنین سایت شخصی داردکه در آن مقالات و نوشته ها و سخنرانی هایش موجود است.
وی در ۲۱ آبان ۱۳۹۹ بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان لاله تهران درگذشت.
